7 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Bobrów – obchodzony od 2009 roku. Celem święta jest zwrócenie uwagi na rolę w przyrodzie i ochronę tych wielkich gryzoni. Na święto bobrów wybrano dzień urodzin Dorothy Richards, amerykańskiej badaczki tych niesamowitych zwierząt.
Zapraszamy do Oddziału dla Dzieci zarówno po atlasy przyrodnicze, jak i po książki, w których bohaterami przygód są bobry.
Bóbr europejski jest herbowym gatunkiem Wigierskiego Parku Narodowego. Bobry są zwierzętami żyjącymi rodzinnie. W maju na świat przychodzą młode bobrzęta. Mały bóbr potrafi pływać niemalże od momentu urodzenia. Nurkować potrafi jednak dopiero począwszy od drugiego-trzeciego tygodnia. Bobrzęta spędzają w rodzinnym gnieździe 2 lata zanim trzecią wiosna wyruszą, aby założyć własne rodziny.
Bóbr, będąc roślinożercą, do swego codziennego jadłospisu włącza rozmaite gatunki roślinności, jak grążele, grzybienie, rdestnice i rzęsy. Od późnej jesieni do wczesnej wiosny w pokarmie bobrów dominują kora, miazga, pędy oraz liście drzew i krzewów, wśród których najchętniej zgryzane są: wierzba, osika, brzoza oraz leszczyna Jeden osobnik potrafi powalić osikę o średnicy 30 cm w przeciągu 15 minut.
Na brzegach rzek, jeśli pozwala na to konfiguracja terenu, bobry nie budują żeremi, ale kopią nory, których wejście znajduje się pod wodą. Ogólna długość nor może przekraczać 50 m, osiągając w niektórych przypadkach 100 m. Na obszarach, gdzie brzegi są niezbyt wysokie i utrudniające kopanie nor, bobry budują żeremia. Z gałęzi uszczelnionych mułem bobry wznoszą kopiec o wysokości nawet do 3,5 m.
Bobry pływają stosunkowo wolno, ale wytrwale. Świetnie nurkują są stanie przebywać pod wodą przez 10 minut i dłużej. Obecnie teren Parku zamieszkuje około 160 bobrów.
Więcej na stronie WPN